Σε πρόσφατη συνάντηση της Λαϊκής Συσπείρωσης με τον αντιδήμαρχο τεχνικών έργων, ενημερωθήκαμε ότι για άλλη μια χρονιά ο δήμος Ζωγράφου δε θα υλοποιήσει την δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.

Το τελευταίο δίχρονο της διοίκησης Θώδα (ΝΔ), πολλές φορές ακούσαμε βαρύγδουπες δηλώσεις και σχέδια στελεχών της, που υπόσχονταν ότι θα δημιουργηθούν δομές για να λύσουν το τεράστιο πρόβλημα των βρεφονηπιακών σταθμών και των νηπιαγωγείων του δήμου. «Η παιδεία θα πάψει να είναι το προνομιακό πεδίο του ΚΚΕ», τόνιζε ο ίδιος ο δήμαρχος στην αρχή της θητείας του. Σήμερα που μιλάμε, παραμονή της έναρξης των εγγραφών για τη νέα χρονιά και λίγο μετά τη λήξη των εγγραφών για τα νηπιαγωγεία, η κατάσταση έχει ως εξής:

Το οικόπεδο Κερασούντος και Ιλισίων, το οικόπεδο Καράτζα στο Γουδί, και τα 6,5 στρέμματα παραχωρούμενα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, χώροι που είχαν διαφημιστεί ως αξιοποιήσιμοι για δημιουργία δομών, καθυστερούν, απ’ ό,τι φαίνεται όχι για να ολοκληρωθούν φέτος, αλλά στο καλύτερο σενάριο για του χρόνου.

Τη στιγμή που δεν προχωράει η δημιουργία δομών σε αυτούς του χώρους, η δημοτική αρχή προσπαθεί να στοιβάξει στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τμήματα νηπίων σε χώρους που δεν πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις.

Ως Λαϊκή Συσπείρωση θεωρούμε ότι, όσο σημαντικό είναι το περιεχόμενο της δίχρονης προσχολικής αγωγής, άλλο τόσο σημαντικά είναι ο χώρος και ο τρόπος με τον οποίο αυτό το περιεχόμενο δίνεται στο παιδί.

Ας σκεφτούμε πως στα προσχολικά 2 χρόνια που είναι κρίσιμα, ένα παιδί, βρίσκεται καθημερινά επί 6 τουλάχιστον ώρες σε έναν χώρο, μέσα στον οποίο θα πρέπει να προετοιμαστεί για την διαδικασία της μάθησης και να αρχίσει να σκέφτεται, να επικοινωνεί μέσω της γλώσσας με τους γύρω του, να μάθει την διαδικασία κοινωνικοποίησης σαν μέρος του ευρύτερου συνόλου, να ψυχαγωγείται και όποια άλλη δραστηριότητα είναι απαραίτητη για την διαμόρφωση των βασικών στοιχείων της προσωπικότητάς του. Προφανώς η διαμόρφωση αυτού του χώρου, του δημόσιου νηπιαγωγείου του, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο να αισθανθεί αυτόν τον χώρο δικό του, να τον αγαπήσει, να μάθει να τον φροντίζει και να τον διατηρεί όμορφο. Ένα νηπιαγωγείο που θα δημιουργεί θετικά συναισθήματα στο παιδί θα το προδιαθέτει θετικά για την διαδικασία της απαραίτητης κοινωνικοποίησης και της ομαλής ένταξης σε ένα ευρύτερο σύνολο, προετοιμάζοντάς το κατάλληλα για την Α’βάθμια εκπαίδευση που ακολουθεί ενώ ένα νηπιαγωγείο που θα δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα, θα λειτουργεί εντελώς διαφορετικά.

Η έλλειψη δομών για τους παιδικούς σταθμούς αποτελεί διαχρονικά καίριο πρόβλημα του Δήμου, για εκατοντάδες οικογένειες κάθε χρόνο, τόσο για τα παιδιά που αποκλείονται, όσο και για τα παιδιά που συμμετέχουν σε ακατάλληλα κτίρια. Αυτή η κατάσταση που βιώνουν οι γονείς έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή των διοικήσεων Καζάκου, Καλλίρη, Καφατσάκη και τώρα του Θώδα.

Συρρίκνωσαν, εγκατέλειψαν και απαξίωσαν το δίκτυο των παιδικών σταθμών και δεν εκπόνησαν σχέδιο για τη δημιουργία νέων δομών. Ακολούθησαν κατά γράμμα την πολιτική των κομμάτων τους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) σαν γνήσιοι εκπρόσωποι τους.

Έχουν την κύρια ευθύνη γιατί το δημόσιο κοινωνικό αγαθό της αγωγής βρεφών και νηπίων το αντιμετώπισαν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με όρους κόστους – οφέλους, με κύριο γνώμονα την ανταποδοτικότητα.

Άλλωστε δεν ξεχνάμε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έφερε τον νόμο για την δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή με τυμπανοκρουσίες και πλαστή «ευαισθησία» για την κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού χωρίς να εξασφαλίσει καμία απολύτως υποδομή για την υλοποίησή της, όπως και το νόμο για τη στέγαση σε λυόμενα, έργο πάνω στο οποίο έχτισε η κυβέρνηση της ΝΔ με την ψήφιση του νόμου για τη στέγαση των δομών σε αυλές σχολείων, στα γνωστά λυόμενα ελαφρού τύπου, τα «τσίγκινα κουτιά».

Είναι αναμενόμενο, εφόσον ο λόγος που τους πιάνει ο πόνος για αυτό που αυτοί αντιλαμβάνονται ως δίχρονη προσχολική αγωγή, είναι η άμεση συμμετοχή της μητέρας στην παραγωγή και όχι οι ανάγκες του παιδιού. Και στο ζύγι του κόστους-οφέλους αυτό μεταφράζεται στο να «παρκάρουν» κάπου οι γονείς τα παιδιά, χωρίς έγνοια για το περιεχόμενο της προσχολικής αγωγής, τους χώρους, το προσωπικό, τους όρους δηλαδή με τους οποίους υλοποιείται.

Θέλουμε οι πρώτες εικόνες που θα δουν τα παιδιά μας να είναι αυτές του μέλλοντος και όχι του παρελθόντος.

Η μόνη απάντηση σε αυτή την κατάσταση είναι η διαχρονική καθαρή θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης για σύγχρονους δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς, στα μέτρα των λαϊκών αναγκών, με κατάλληλα σύγχρονα κτίρια, με μόνιμο επαρκές προσωπικό, και αξιοποιώντας στο περιεχόμενο της αγωγής τα επιτεύγματα της επιστήμης.

Το 2018, όταν η διοίκηση Καφατσάκη άφηνε 300 παιδιά εκτός παιδικών σταθμών, η Λαϊκή Συσπείρωση στο Τεχνικό Πρόγραμμα κατέθεσε συγκεκριμένη πρόταση για αξιοποίηση κτιρίων και οικοπέδων του δήμου, που θα βοηθούσε άμεσα στο πρόβλημα. Αυτοί οι χώροι ήταν:

• Η αξιοποίηση του κτιρίου της Βίλας Παυλίνα ή Αγλαντζιά, με τις απαραίτητες τεχνικές βελτιώσεις στο υπάρχον κτίριο.
• Το παλιό Ωδείο στο πάρκο Γουδή.
• Τον τρίτο όροφο του κτηρίου του πρώην ΙΒΣΑ, για όσο το δυνατόν μικρό χρονικό διάστημα, καθώς στο κτίριο δεν τηρούνται οι απαραίτητες προδιαγραφές προαυλισμού.
• Το οικόπεδο στην οδό Καλλιστράτους και Ξηρογιάννη, για το οποίο προϋπήρχε απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.
• Το οικόπεδο στο τέρμα της Γ. Ζωγράφου.
• Το οικόπεδο της Φιλονόης.

Η διοίκηση τότε αγνόησε παντελώς όλες τις προτάσεις μας και τις απέρριψε ως μη υλοποιήσιμες, αντίθετα δεν πήρε καμία πρωτοβουλία για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Την ίδια περίοδο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθετούσε τη δίχρονη προσχολική εκπαίδευση, με τη διοίκηση Καφατσάκη (ΣΥΡΙΖΑ) να σφυρίζει αδιάφορα και να μην κάνει τίποτα, μολονότι γνώριζε ότι υπάρχει τεράστια έλλειψη σε νηπιαγωγεία. Η μόνη λύση που πρότεινε ήταν να γεμίσει οικόπεδα του δήμου με λυόμενα – κοντέινερ και να στοιβάξει σε αυτά παιδιά τριών, τεσσάρων και πέντε ετών.

Από την άλλη η πλειοψηφία των στελεχών της διοίκησης Θώδα και ο ίδιος ο δήμαρχος που τώρα πλασάρονται ως οι «άριστοι» που λύνουν όλα τα προβλήματα, ξεχνούν τα έργα και τις ημέρες τους επί διοίκησης Καζάκου, όταν με την συναίνεση τους έκλειναν οι παιδικοί σταθμοί.

Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΙΩΤΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Διαχρονικά οι συνδυασμοί που στήριξε το ΚΚΕ και την τελευταία δεκαετία η Λαϊκή Συσπείρωση Ζωγράφου, έχουν ξεκάθαρη θέση για τη Βίλα Ζωγράφου και μαζί με το ζωγραφιώτικο λαό έχει δώσει μακρόχρονους αγώνες για να γίνει ο χώρος της Βίλας πάρκο υψηλού πρασίνου, ανοιχτό στο λαό και τη νεολαία για πολιτισμό, αναψυχή και αθλητισμό χωρίς καμία επιχειρηματική δράση. Σαφώς ως πάρκο Βίλας Ζωγράφου εννοούμε τον ενιαίο χώρο που περιλαμβάνει τα 20 στρέμματα της Βίλας, το πάρκο Ειρήνης, την έκταση της Βίλας Αγλαντζιά, την έκταση της Βίλας Μπουγά και της Βίλας Νίνου.

Με την παρουσία μας στο μάζεμα που πραγματοποιήθηκε στη Βίλα Αγλαντζιά, παρουσιάσαμε αναλυτικά και τεκμηριωμένα, χωρίς περιστροφές, τη θέση μας σχετικά με τη δημιουργία παιδικού σταθμού στον περιβάλλοντα χώρο της Βίλας.

Θεωρούμε ότι είναι αναγκαία η δημιουργία παιδικού σταθμού στις υπάρχουσες συνθήκες και ταυτόχρονα η προστασία και αναβάθμιση του περιβάλλοντος χώρου της Βίλας Αγλαντζιά, καθώς και του ενιαίου χώρου της Βίλας Ζωγράφου. Η δημοτική αρχή με την εγκατάσταση των βαρέως τύπου προκάτ οφείλει να διασφαλίσει την προστασία του περιβάλλοντος.

Να εξασφαλιστεί ότι ο χώρος θα λειτουργήσει αποκλειστικά και μόνο ως παιδικός σταθμός. Να εξασφαλιστεί ότι, με βάση την απόφαση της επιτροπής ποιότητας ζωής που πάρθηκε μετά από πρόταση της παράταξής μας, τα δέντρα θα μεταφυτευτούν πλησίον του χώρου.

Η δημοτική αρχή Θώδα στο παρά πέντε της νέας σχολικής χρονιάς, ακόμα και τώρα, δεν αποσαφηνίζει το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης του παιδικού σταθμού. Ενώ διαφημίζει ότι το έργο είναι στην τελική ευθεία, έρχεται δεκαπέντε μέρες μετά και δηλώνει ανοικτά ότι δεν υπάρχει έτοιμη μελέτη.

Προς μεγάλη μας έκπληξη ακούμε στελέχη της διοίκησης Καφατσάκη που διαδραμάτισαν τον κύριο ρόλο, με αντιδημαρχίες και συμμετοχή στην οικονομική επιτροπή, να ισχυρίζονται ότι δεν έχουν συμφωνήσει με την τοποθέτηση των βαρέως τύπου προκάτ. Είτε έχουν πάθει αμνησία είτε ψεύδονται ανερυθρίαστα, γιατί στην οικονομική επιτροπή το ψήφισαν. Κοροϊδεύουν όπως έκαναν και όσο διοίκησαν, αφού ούτε παιδικούς σταθμούς έφτιαξαν, ούτε δημιούργησαν προϋποθέσεις για να πάρει σάρκα και οστά η απαίτηση των δημοτών για πάρκο υψηλού πρασίνου στη Βίλα Ζωγράφου.

Τόσο η διοίκηση του κ. Θώδα όσο και της κ. Καφατσάκη είναι και οι δύο υπεύθυνες για την μη υλοποίηση μέχρι τώρα των δυο αποφάσεων του δημοτικού συμβουλίου που προβλέπουν:

1) Το γκρέμισμα του τοίχου που περιφράσει τη Βίλα

2) Το άνοιγμα της εισόδου στο θεατράκι, για ελεύθερη πρόσβαση των δημοτών στο χώρο του πάρκου.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο δήμος μας είναι από τους πιο πυκνοκατοικημένους της Αττικής, με 3 μεγάλους ελεύθερους χώρους που αγκαλιάζουν τα όρια της περιοχής, αλλά με τεράστια έλλειψη ελεύθερων χώρων μέσα στη γειτονιά. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή της ΕΛΣΤΑΤ το 2011 η αναλογία πρασίνου/κάτοικο είναι μόλις 1,38 τ.μ. Συνεπώς οι ελάχιστοι ελεύθεροι χώροι της περιοχής είναι κρίσιμης σημασίας για το λαό και πρέπει να διαφυλαχθούν και να αναβαθμιστούν.

Δεν έχουμε κάποια αυταπάτη ότι κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση το κράτος και οι θεσμοί του, ένας από τους οποίους είναι και η τοπική διοίκηση. Σήμερα σειρά από ανάγκες και δικαιώματα, όπως η υγειά, η παιδεία, οπολιτισμός, ο αθλητισμός, μετατρέπονται σε ακριβό εμπόρευμα και οι ελεύθεροι χώροι, αντί να αποδίδονται στο λαό, άλλοτε αξιοποιούνται ως κυβερνητικά πάρκα, όπως η «ΠΥΡΚΑΛ», άλλοτε αμφισβητούνται και με τη σφραγίδα δικαστηρίων, όπως βλέπουμε στις περιοχές του Υμηττού μετά το νέο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο.

Το είδαμε στην πρόσφατη συζήτηση για την πολυδιαφημισμένη μελέτη στρατηγικών παρεμβάσεων για τη δικτύωση και αναβάθμιση των δημοσίων χώρων του δήμου Ζωγράφου.

Οι προτεραιότητες κράτους και δημοτικής αρχής, αλλά και όλων των παρατάξεων που προσυπέγραψαν, είναι η «αναβάθμιση» να πάει χέρι-χέρι με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι ελεύθεροι χώροι σε επίπεδο γειτονιάς, που δεν αποτελούν κερδοφόρο πεδίο, είναι όμως απαραίτητοι για τους κατοίκους, να ρημάζουν.

Για εμάς ανάπτυξη με κριτήριο το κέρδος και προστασία του περιβάλλοντος είναι ασυμβίβαστα. Το περιβάλλον μπορεί πραγματικά να το υπερασπίσει ο ίδιος ο λαός, όταν αποφασίσει να πάρει ο ίδιος την εξουσία, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής, θέτοντας κάτω από το δικό του σχέδιο και έλεγχο την οικονομία. Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να μην μπαίνει αντιπαραθετικά το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών μας με την προστασία των ελεύθερων χώρων.

Καλούμε τους μαζικούς φορείς του Ζωγράφου, τους αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλόγους, τα σωματεία και φορείς της πόλης, να παλέψουν για να εφαρμοστεί η δίχρονη προσχολική αγωγή με όλη την απαραίτητη υποδομή και προσωπικό και για να αποδοθούν οι χώροι αυτοί, εκεί που δικαιωματικά ανήκουν, στον λαό του Ζωγράφου. 

Λαϊκή Συσπείρωση Ζωγράφου, Μάιος 2021