Συζητήθηκε ο προϋπολογισμός του δήμου Ζωγράφου για το 2014 σε μια περίοδο που τα λαϊκά στρώματα της περιοχής μας αγκομαχούν υπό το βάρος της αντιλαϊκής πολιτικής που βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους.

Η κατάσταση στον δήμο μας δεν διαφέρει από την συνολικότερη κατάσταση της χώρας, δίπλα στους χιλιάδες άνεργους στέκει ο απλήρωτος, λίγο πιο δίπλα αυτός που έβαλε λουκέτο στο μικρομάγαζο του και αυτός που ετοιμάζεται να το κλείσει. Λίγο παραπέρα ο συνταξιούχος που από τα λιγοστά λεφτά της σύνταξης πρέπει να θρέψει δυο και τρεις οικογένειες. Η εικόνα συμπληρώνεται
από τα δεκάδες χαράτσια, την φορολόγηση σε οτι κινείται και αναπνέει, το κομένο ρεύμα της ΔΕΗ, τις τεράστιες οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία που ακόμα και αυτοί που κατάφερναν να τις πληρώνουν ετοιμάζονται να πάρουν το «έπαθλο» των κουτσουρεμένων  300 ευρώ αντί για σύνταξη. Παράλληλα με όλα αυτά ο δημότης καλείται να πληρώσει υπέρογκα δημοτικά τέλη,  τροφεία στους παιδικούς σταθμους για το παιδί του και ελάχιστους χώρους πρασίνου και άθλησης που δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Ουσιαστικά και ο φετινός προυπολογισμός κινείται στην ίδια αντιλαική ρότα όλων των προηγούμενων, ενταγμένος στον κρατικό προυπολογισμό  και έχοντας παράλληλα και τον βούρδουλα της ασφυκτικής επιτροπείας – εποπτείας  του παρατηρητηρίου των ΟΤΑ,  από το υπουργείο Εσωτερικών που μπορεί να επιφέρει μέχρι και παρακράτηση των ΚΑΠ σε περίπτωση μη συμμόρφωσης στις υποδείξεις και στα πλάνα του μεσοπρόθεσμου. Η αναλογία των τελών προς την κρατική χρηματοδότηση προϋπολογίζεται στο 50% – 50%  σε σχέση με το 40%-60% του περυσινού προυπολογισμού και δείχνει την κατευθυνση που θα ακολουθείται από εδώ και πέρα. Τα όποια έργα αλλά και οι κοινωνικές δομές χρηματοδοτούνται από προγράμματα ΕΣΠΑ και οχι από τον κρατικό προυπολογισμό με άμεση συνέπεια να μείνουν μετέωρα και να μην υλοποιηθούν σε περίπτωση μη έγκρισης των προγραμμάτων. Ενώ τα ψίχουλα για τις επιχορηγήσεις των σχολικών επιτροπών  βρίσκονται πραγματικά πολύ μακριά από τις ανάγκες και δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε καν τα λειτουργικά έξοδα. Συνέχεια →