Τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώθηκε ακόμα πιο χαρακτηριστικά η θέση του ΚΚΕ, ότι η  πλειοψηφία των τοπικών προβλημάτων είναι απόρροια της γενικής πολιτικής γραμμής, ότι είναι αδύνατον να υπάρχει τοπική ευημερία, να υπάρχουν φιλολαϊκές τοπικές νησίδες, όσο υπάρχει η βάρβαρη και αντιλαϊκή κεντρική πολιτική.

Ο Καλλικράτης στα δύο χρόνια της εφαρμογής του, όχι μόνο δεν αντιμετώπισε κανένα οξυμένο πρόβλημα προς όφελος του λαού, αλλά έφερε νέα δεινά για τους εργαζόμενους. Προώθησε το καθεστώτος του φτηνού ευέλικτου εργατικού δυναμικού, την αφαίρεση εργασιακών δικαιωμάτων από τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ, την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης, την περαιτέρω υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση των τομέων της Υγείας-Πρόνοιας, της Παιδείας.

Αποδεικνύεται και από αυτές τις εξελίξεις ότι η ουσιαστική αντίσταση και η αντίδραση στο Δημοτικό Συμβούλιο έχει προοπτική και αποτέλεσμα εφόσον συνδέεται  με την καταδίκη συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής, μέσα από τη συμπόρευση με το εργατικό λαϊκό κίνημα στην πάλη για την διεκδίκηση αιτημάτων που ανακουφίζουν την λαϊκή οικογένεια που στενάζει, την απόσπαση κατακτήσεων και δεν περιορίζεται στα γεωγραφικά όρια ενός δήμου.

Σήμερα πιο επιτακτικά από ποτέ προβάλλει η ανάγκη να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση για την κατάργηση των Μνημονίων διαρκείας, την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, με στόχο τη νίκη και στο επίπεδο εξουσίας. Μιας εξουσίας που θα δώσει τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να γίνουν κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουν. Να δημιουργηθεί ένα μαζικό, ρωμαλέο, αποφασιστικό κίνημα που θα έχει ρίζες παντού, στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, που θα  στηρίζεται στην κοινή δράση των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων.

Για  τους εκλεγμένους κομμουνιστές στους Δήμους και τις Περιφέρειες, αυτό  είναι το  πρώτιστο καθήκον το μόνιμο μέλημα τους. Ανυποχώρητα, αταλάντευτα, με ανιδιοτέλεια, να παλεύουν σε αυτή την κατεύθυνση. Αυτό υπηρετούν με την παρουσία τους και τη δράση τους μέσα και έξω από τα συμβούλια.

Σήμερα αυτή η ανάγκη επιβάλει η συντρόφισσα Αφροδίτη Ρέτζιου να αυξήσει την προσωπική της συνεισφορά σε άλλο μετερίζι του αγώνα. Με την ενίσχυση της δράσης της μέσα από τις γραμμές του ταξικού  πόλου του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος,  να συμβάλλει πιο αποφασιστικά και πιο αποτελεσματικά στην οργάνωση της πάλης στο χώρο της υγείας.

Για τους παραπάνω λόγους παραιτείται από τη θέση του Δημοτικού Συμβούλου στο Δήμο του Ζωγράφου και την θέση της καταλαμβάνει ο επόμενος στη σειρά εκλογής σύντροφος Θεμιστοκλής Καρυοφύλλης.

Αθήνα 4 Ιανουαρίου 2012
Λαϊκή Συσπείρωση Ζωγράφου