Την τελευταία εβδομάδα ζήσαμε ένα ακόμα «επεισόδιο» στο σήριαλ της τρομοκράτησης του λαού για την εκταμίευση της 5^ης δόσης του δανείου προς την Ελλάδα, με αφορμή δάνειο που είχε λάβει ο Δήμος Ζωγράφου από αυστριακή τράπεζα το 2006, για την αγορά τμήματος της Βίλας Ζωγράφου.

Έγινε τεράστιος ντόρος, από την Κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της σχετικά με τη διαδικασία λήψης του δανείου, στήθηκε ο γνωστός δικομματικός καυγάς για το ποιος έχει την ευθύνη. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο και οι παρατάξεις του δικομματισμού, οι οποίοι διαγκωνίζονταν μεταξύ τους για το ποιος υπηρετεί καλύτερα τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού και της διαφάνειας ανάμεσα στους διάφορους εκπροσώπους του τραπεζικού κεφαλαίου. Στην ίδια ρότα και οι «αριστεροί» της παράταξης του ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ, η οποία κόπτεται για την τήρηση των κανόνων του υγιούς ανταγωνισμού.

Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε, γύρω από το όλο θέμα, έφερε στο φως την προσπάθεια της κυβέρνησης  να εντάξει μια σειρά από Δήμους που είναι υπερχρεωμένοι, ανάμεσα τους και το Δήμο Ζωγράφου, σε πρόγραμμα εξυγίανσης, εξειδικευμένο ανά Δήμο. Πρόγραμμα εξυγίανσης όπου οι Δήμοι θα καλούνται με τα ψίχουλα που παίρνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό να αποπληρώνουν τα δάνεια που χρωστάνε. Πρόκειται για μεθόδευση που θα φορτώσει νέα δεινά στην εργατική λαϊκή οικογένεια. Κανείς δεν μιλάει για τα πραγματικά αίτια υπερχρέωσης των Δήμων, δηλαδή για τα 10,5 δις ευρώ που χρωστάει το κράτος στους Δήμους, και για τα οποία έχουν ακέραιες ευθύνες οι παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ που συμφώνησαν στην ΚΕΔΚΕ να παραγραφούν και αντί αυτού του ποσού να δοθούν 1,7 δις και αυτά σε 8 δόσεις. Την ίδια στιγμή που οι Δήμοι δανείζονται με ληστρικούς όρους.

Παράλληλα έπεσε στο κενό η προσπάθεια, από διάφορους κύκλους, να συκοφαντηθεί η δημοτική παράταξη που στηρίζει το ΚΚΕ, και να διαστρεβλωθεί η θέση μας για τη Βίλα Ζωγράφου. Η θέση μας και τότε και τώρα είναι κρυστάλλινη, απαλλοτρίωση του χώρου με χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό και μετατροπή του, σε πάρκο – χώρο πρασίνου ανοικτό στο λαό και στη νεολαία, χωρίς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας.

Η Λαϊκή Συσπείρωση Ζωγράφου, με την τοποθέτηση της στο Δημοτικό Συμβούλιο ανέδειξε την ουσία του προβλήματος. Όλη η κουβέντα περί διαφάνειας και υγιούς ανταγωνισμού που αναπτύχθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο, στοχεύει στο να συσκοτίσουνε το πραγματικό πρόβλημα, την ουσία του. Το ζήτημα που προέκυψε γύρω από τη σύναψη του δανείου δεν είναι ούτε νομικό, ούτε κανονιστικό. Το πρόβλημα δεν θα είχε λυθεί ακόμα και αν είχε διενεργηθεί ο προσυμβατικός έλεγχος. Το πρόβλημα δεν λύνεται με το να αγοραστεί ο χώρος, να φορτωθεί ο  λαός του Ζωγράφου με δάνεια που θα ξεπληρώνει για μια ζωή. Επιμένουμε σταθερά στη θέση που εδώ και χρόνια έχουμε εκφράσει για απαλλοτρίωση του χώρου με χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού.

Καλούμε το ζωγραφιώτικο λαό να επαγρυπνεί, να συμπαραταχθεί με τις ταξικές δυνάμεις, να δώσει οργανωμένα την μάχη για να διεκδικήσει τους ελεύθερους χώρους, προς όφελος του, να αποτραπεί κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης και εκμετάλλευσης,

–          Απαιτούμε να σταματήσει – ακυρωθεί η σύμβαση ανέγερσης εμπορικού κέντρου, και το δάνειο.

–          Να πληρώσει η κυβέρνηση για την απαλλοτρίωση του χώρου των δέκα στρεμμάτων, και τη μετατροπή του συνολικού χώρου σε πάρκο – πρασίνου ανοικτό στο λαό και στη νεολαία χωρίς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας.